(NaturalNews) Er is een dubbele standaard in de westerse geneeskunde als het gaat om het beoordelen van de werkzaamheid van vitamines in vergelijking met farmaceutische medicijnen. Hoewel de medische wetenschap erkent dat dosisniveaus van invloed zijn op hoe goed een medicijn werkt, wordt hetzelfde principe niet als geldig beschouwd voor vitamines. Als gevolg hiervan is 75 jaar aan artsenrapporten en klinische onderzoeken over het succes van een hoge dosis vitamine C-therapie grotendeels genegeerd.

Als het gaat om de effectiviteit van eenvoudige vitamines en mineralen bij het genezen van ziekten, spotten veel slecht geïnformeerde artsen nog steeds met het idee, waarbij ze studies citeren die zogenaamd bevestigen dat vitamines niet effectief zijn. De meeste onderzoeken naar vitamines gebruiken echter ofwel erg lage doses of synthetische vormen die positieve resultaten tenietdoen.

Hooggedoseerde vitamine C-therapie, de soort waarbij meer dan 1.000 keer de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) of dagelijkse referentie-inname (DRI) in de VS wordt gebruikt, is in legitieme klinische onderzoeken aangetoond om allerlei soorten ziekten te genezen.

Dr. Albert Szent-Gyorgyi isoleerde ascorbinezuur (vitamine C) voor het eerst tegen het einde van de 19e eeuw en bijna onmiddellijk realiseerden medische professionals zich dat hoge doses van de vitamine effectief waren bij de behandeling van een groot aantal ziekten.

In 1935 publiceerde Dr. Jungeblut, toen hoogleraar bacteriologie aan Columbia University, de effectiviteit van vitamine C bij het voorkomen en behandelen van polio en het inactiveren van het difterietoxine. Later ontdekte hij dat de vitamine C-ascorbaten ook tetanus inactiveerden.

In de jaren 1940 behandelde, Dr. Frederick Klenner, een specialist in longziekten, met succes 41 gevallen van virale longontsteking door gebruik van hoge doses vitamine C . Hij publiceerde zijn uitgebreide bevindingen in 1948 in het februarinummer van de Journal of Southern Medicine and Surgery. Dr. Klenner publiceerde uiteindelijk 28 artikelen in verschillende wetenschappelijke uitgaven.

Andere bevindingen waren onder meer vitamine C als remedie tegen nierstenen, hart- en vaatziekten , hepatitis, aids en zelfs kanker. Door tienduizenden milligrammen vitamine C per dag toe te dienen, wordt het vermogen van deze ziekten om hun beloop te houden, belemmerd.

Hoewel het lichaam slechts een bepaalde hoeveelheid vitamine C per keer kan opnemen wanneer het oraal wordt ingenomen, is een hooggedoseerde, tijdverspreide orale vitamine C-suppletie een uitstekende manier om de gezondheid te behouden en ziekten te voorkomen. Als het gaat om het bestrijden van ernstige ziekten, is intraveneuze vitamine C- therapie de meest effectieve methode omdat het lichaam op deze manier zeer hoge doses van de vitamine effectiever kan opnemen.

Hoewel over het algemeen afgewezen door de meeste reguliere oncologen, hebben intraveneuze vitamine C-behandelingen voor kanker bewezen zeer effectief te zijn bij het uitroeien van de ziekte.

Bronnen voor dit verhaal zijn onder meer:

http: //www.orthomolecular.org/resources/omns …